Ik beloofde hem een nieuwe turnzak.
Dat zou wel klaar zijn tegen het begin van het schooljaar zijn eerste les L.O.
Ik had ongelooflijk veel chance dat ze eerst 6 weken zwemmen hadden --> deadline verschoven. Ik sleepte hem eind september mee naar het Stoffenspektakel omdat het toch wel tijd begon te worden. Ook wel een beetje omdat geen enkele stof in mijn voorraad cool genoeg was. Uiteindelijk werd het rolmes pas in de stof gezet 2 dagen voor die eerste L.O.-les. Ik had alle benodigdheden al een tijdje in huis maar er ging toch één en ander mis. Het werd een hindernissenparcours. Passend voor een turnzak, nietwaar?
Wat het patroon betreft was ik er gerust in: Zo Geknipt 2 heeft immers een leuke rugzak: "Om de hoek" a.k.a. recept nr 5. Dat een accentje zag zelfs zoonlief zitten in combinatie met zijn geometrische print. Voor alle duidelijkheid: de hindernissen zijn allemaal te wijten aan mijn warhoofd. De uitleg in het boek is heerlijk duidelijk. Maar je moet dan wel goed lezen ;-)
Het ging al mis bij het snijden van de stof. Er zijn geen patroondelen voorzien, want het zijn allemaal mooie rechthoeken. Dat zou papierverspilling zijn, want wie kan er nu geen rechthoeken snijden *ahum*. Dadelijk met het rolmes en de snijmat aan het werk. 45 cm op 40 cm: 2 keer voor de voering en 2 keer voor de buitenstof. Ik was al heel trots op mezelf dat ik een oud laken uit de stofvoorraad versneed voor de voering #stashbusting. Mijn brein liet het echter even afweten en ik sneed natuurlijk één van de vier te klein: 40 x 40. Ok, dan wordt de zak gewoon een beetje kleiner. Zijn schoenen zullen er nog wel in passen.
Even later:
Oei, moest die dunne versteviging maar op de helft van die vierkantjes?
Tja, dan is het een beetje steviger he. De naald zal er nog wel door geraken.
De zwarte stof is een restje dat ik kreeg toen mijn mama besefte dat ik naaide en zij dat eigenlijk alleen nog herstellingen deed. Weeral stashbusting!
Ik weet alleen niet welk materiaal het is. Het ziet er niet geweven uit, maar het is ook geen breisel met typische V-tjes. Bij het strijken bespeurde ik een synthetisch geurtje. Maar soit, het smolt niet en de versteviging bleef hangen.
Het geheel keren en die driehoekjes uitduwen was waarschijnlijk wel gemakkelijker gegaan met een laagje minder.
De grootste flater kwam op het einde. Ik had 5m touw gekocht en al een deel gebruikt voor een trui. Nog ruim voldoende voor een turnzak, toch? Toen dacht ik even zuinig te wezen en niet de overschot mooi in 2 te knippen, maar flink in het boek te gaan kijken. Misschien kon ik de rest dan nog gebruiken voor een andere kaptrui. Het boek zei "3 m" en ik knipte flink 2 maal exact 1,5 m af. Schuif-schuif-schuif door de tunnel, door de nestelogen, knoop-knoop en ... dat zag er raar uit! --> terug naar het boek.
Ah ja 3 m touw voor de kleine versie en ik maakte ... de grote. Ik moest eigenlijk een langer stuk touw gebruiken. Zowat evenveel langer als wat ik er zuinig had afgeknipt. *gotver#@.* Ik ben een kieken! De winkels waren al dicht. Dan zit er niet veel anders op dan vloekend uw naald en draad te pakken en die stukken weer aan elkaar te naaien. Heb je dat al eens geprobeerd? Moet je vooral eens doen! Je wordt daar helemaal zen van. Niet dus!
En was dat dan uw grootste flater, Nathalie?
NEEN, ik zei toch dat die op het einde kwam!
Ik naaide bij het ene touw het verlengstuk ertussen. Oei, allebei de kanten genaaid.
Dan gaan we voor de look zonder knoop in het touw. No biggie.
Dan gaan we voor de look zonder knoop in het touw. No biggie.
Tweede touw: naai-naai-naai. Oh My God!
Ik was er in geslaagd om de 2 te kleine stukken aan elkaar te naaien, zonder het verlengstuk ertussen. Oh ja: ik ben zo stom! Dat kon ik dus weer afknippen en opnieuw beginnen. Daar wordt je nóg meer zen van. Zó zen dat de buren het kunnen horen.
Het is heel therapeutisch om dit neer te schrijven.
Ik kan al bijna naar die zak kijken zonder hem door de venster naar buiten te willen gooien.
Ik kan al bijna naar die zak kijken zonder hem door de venster naar buiten te willen gooien.
Laat ons hopen dat de andere dames een vlotter parcours doorlopen hebben:
6 opmerkingen:
Is lachen toegestaan?
Gelukkig is het resultaat super 😍
Je kan het zo leuk neerschrijven dat ik u tot hier hoor vloeken. Gelukkig eindigde je met een bruikbare turnzak
Geen project zonder obstakels maar het resultaat mag er zijn.
Haha hilarisch :) en herkenbaar, want als het begint mis te lopen is het om zeep... Dan is eigenlijk je enige optie om het een dag te laten liggen en dan opnieuw te kijken ;) Alleen ben ik daar ook altijd te koppig voor :) :) :)
Hihi, hoe ongelofelijk herkenbaar! Flaters, zuinig knippen... maar eind goed, al goed, toch?
Het voordeel is dat je waarschijnlijk al die dingen nooit meer gaat vergeten 😉. Het eindresultaat is wel mooi!
Een reactie posten