Shark? SHARK!

Hoort u ze ook bij het lezen van de titel? Die dreigende strijkers?


Gelukkig gaat het hier over het vriendelijke soort:

Zoonlief werd deze week 10 (!!!) en mocht voor zijn verjaardag een projectje uit de ellenlange to sew list pikken dat prioriteit kreeg. Hij koos tot mijn grote verbazing niet voor de Minecraft T-shirts. Hij had zijn oog laten vallen op een knuffel. Een kersverse tiener in huis ... dat betekent dat het wel eens mijn laatste kans zou kunnen zijn om een knuffel te naaien ...

Hij bladerde door het boek waaruit ik ook de dino voor zijn neefje haalde: Knutselbos op wereldreis van Inge Snuffel en Mamarina.

Eerst wilde hij een babydino/draak, maar toen keek hij verder en vond Hugo Haai en zijn maatjes. We doken in de stofjeskast en vonden de effen katoentjes om mee te werken: blauw (Bambiblauw) en grijs (Noeks).

Ik stopte zoonlief in bed, viste een paar stukjes vilt uit de voorraad snippers en ik was klaar om er aan te beginnen ... op de vooravond van zijn verjaardag.

Patroon overnemen, stof knippen: het liep van een leien dakje. Het is altijd handig als schrijfsters op het patroonblad zelf vermelden dat je geen naadwaarde meer hoeft toe te voegen. Ze zijn dan ook nog eens zo vriendelijk om alle stukken voor 1 knuffel samen te zetten en er een lijn rond te trekken: een echte verademing!

Ik begon ijverig de oogjes op het lijfdeel te stikken. Het was mooier geweest als ik het met de hand had gedaan en met een andere kleur draad, maar we hadden een deadline. Om half elf had ik één helft van de haai klaar, met alle nodige vinnen. Ik begon aan de tweede helft en het liep als een trein: oogjes, vin, buik, lijf, ... klaar.

Nu alleen nog aan elkaar stikken , keren en vullen

En dan

om elf uur ...

"%@##!!!!!!!" (censuur)

moed --> schoenen

Ik was er dus in geslaagd om ergens (tussen het gespiegeld uitknippen en het in elkaar zetten van deel 2) de stof om te draaien. Het pleit voor de kwaliteit van het katoen dat ik het verschil tussen de rechtse en de averechtse kant niet zag, niet? Ik panikeerde lichtjes toen ik op de klok keek. Het oogje lostornen was geen optie, dus er zat niks anders op dan nieuwe delen te knippen, opnieuw oogje vastnaaien, vinnetje opvullen ... 

Geen onoverkomelijke taken, ware het niet dat de wijzer van de klok over middernacht schoof en ik eigenlijk wel moest werken de volgende ochtend.

De haai zag het levenslicht na middernacht, dus hij verjaart op dezelfde dag als zoonlief!

Zoonlief kreeg voor zijn verjaardag "anderhalve haai", met de belofte dat ik ook een tweede helft voor de halve haai zou knippen, kreeg hij toch zijn cadeau. Hij glunderde bij het vooruitzicht van een dubbel cadeau.

Hugo heeft hier in huis dus een maatje, net zoals in het boek.

Vandaag stuurde ik de kinderen met het fototoestel de tuin in voor een fotoshoot van de 2 haaien. Als ze zelf niet op de foto moeten, zien ze dat veel meer zitten. U krijgt dus enkele foto's van haaien die niet echt in hun gewone doen zijn ... enjoy ;-)