een kleine meisjeskangoeroe

Het is bijna carnaval: het valt hier in Aalst gewoon niet te negeren.

De kleinste hier in huis vindt verkleden geweldig, dus ze moet meestal niet lang nadenken over wat ik "mag" maken. Dit jaar vond ze haar pak in de bib. Mijn oog viel op het Knippie verkleedklerenboek. Dochterlief nam het boekje snel uit mijn handen en had na 3 seconden haar kostuum gekozen: een kangoeroe!

We gingen een superzacht velletje (welnessfleece) kopen bij Van Leuven en konden beginnen.

Ik nam mijn boeltje mee naar het naaicafé. In een eerste sessie werd de binnenkant in elkaar gezet en ik werkte thuis aan de buitenkant (pluisjes overal). So far, so good.

Het hele boeltje moest dan ALLEEN NOG aan elkaar gehangen worden en van een sluiting voorzien worden.

En als je denkt "alleen nog" dan weet je eigenlijk al dat het fout gaat lopen. Het pak sluit met een lange reep velcro. Ik stikte het spul erin en vond dat het goed meeviel. Tot ik het "aan" zag. Het trok echt op niks. Ik zag het even niet meer zitten. 

Een paar dagen later nam ik het boeltje nog eens onder handen. Het lostornen van een overlocksteek in fleece= onbegonnen werk. De schaar ging erin. Gelukkig zat de grootste maat in het boekje nog ruim. Die kleine centimeter ging het echt niet maken.

Tweede poging: stikkerdestik, omkeren en AAARGH : het plakspul hing ondersteboven! Weer lospeuteren Met velcro erbij ging de overlocksteek (oh ja ik had echt niks bijgeleerd) na lang prutsen wel los. Bij de derde poging controleerde ik 5 keer of de velcro nu wel goed zat voor ik stikte. Et voila: het zag er veel beter uit :-)

Op de foto ziet u ook haar favoriete deel van het pak: een buidel om haar babies in te steken. Het zijn eekhoorns met een te kleine staart, maar dat kan ons even niks schelen ...

De grootste frustratie moest echter nog komen: de voering vastzetten aan de buitenkant. 

Instructie in het boek: 

"Trek de linkermouwen door de opening van het voeringachterpand naar de goede kant en stik onderrand beleg en voeringmouw op elkaar." 

Keiduidelijke uitleg als je dat al eens eerder zien doen hebt. Dat was bij mij dus niet het geval.

Ik dacht dat is zoals bij een broek: pijpen in elkaar, stikken en klaar. Waarom ik dat dacht? 

Geen idee, ik heb een raar brein. 

Ik stikte vrolijk voering en buitenstof van been 1 aan elkaar en dan deed ik hetzelfde met been 2 met de beruchte overlocksteek. (ezels en stenen ...) Ik probeerde het pak naar de goede kant te draaien. En dat ging dus niet meer. Ik had een siamese kangoeroe gecreëerd. De overlocksteek won het van het tornmesje en de schaar ging er weer in. Gelukkig was het pak wat te lang ;-)

Ik durfde het niet aan om alleen een tweede poging te wagen en bewaarde mijn prangende vraag voor Mia. Mia is "ons mama" in het naaicafe. Ze stikte jarenlang carnavalpakken in elkaar dus ze zou mij wel kunnen helpen. Zoals verwacht is het heel simpel als je het iemand anders ziet doen. 

Omdat ik het toch weer ga vergeten, gebruik ik de blog even als extern geheugen:

Je legt het pak voor je alsof het af is (met de goede kant aan de buitenkant dus). Extra goed controleren of de voering in de armen en benen niet gedraaid zit. Je steekt je hand door het keergat op de rug en zoekt naar de mouw. Je wriemelt helemaal naar het einde van de mouw en pakt de binnenkant en de buitenkant samen vast. Dan trek je dat door het keergat naar buiten. Je speldt alles mooi aan elkaar vast zoals op de foto. De benen moeten dus echt niet in elkaar zitten! Gewoon rond stikken en je bent klaar. Dat was dus echt simpel: weer iets bijgeleerd.

Bij de laatste pasbeurt bleek dochterlief toch nog wat te veel plaats te hebben. Het kruis hing daardoor wat laag. Dat is 10 cm speling om te groeien (always look on the bright side).
Het euvel werd opgelost met 2 veiligheidsspelden die haar een "buidellift" gaven.

Nu is onze kangoeroe klaar om naar carnaval te springen.