Bambiblauw verwende ons weer met nieuwe vriendjes in de Happy Nature reeks.
Hoewel Beer, Orka, Tijger en baby Huski hier nog altijd in de kast liggen te wachten om een kledingstuk te worden, kon ik het niet laten om de panda uit reeks 4 in huis te halen. Het enthousiasme van dochterlief liet duidelijk verstaan dat de Panda niet in de kast mocht blijven liggen.
De tijd en de zin om patronen over te tekenen is hier ver te zoeken, maar gelukkig past ze nog altijd in haar vorige Billie (Zonen09). Het patroon kon dus hergebruikt worden: zalig!
"Dat zal hier rap in orde zijn" dacht ik.
Maar dat was dan zonder de achtergrond gerekend. Die lieve schattige panda staat namelijk te pronken tegen een achtergrond van ruitjes. Daarover had ik dus moeten nadenken.
Elke naaister weet dat ruitjes kiezen gelijk staat aan problemen, zeker als de ruitjes zo groot en symmetrisch zijn.
"Ongeveer verticale" lijnen zien er snel schots en scheef uit.
En dan hebben we het nog niet over lijnen die niet doorlopen op de naden.
Er zijn 2 mogelijkheden om met ruitjes om te gaan:
Optie 1: "Lap het patroon aan je laars."
Hoeveel T-shirts met doorlopende ruitjes kocht je al in de gemiddelde winkelketen? Juist. Waarom zou je je schuldig voelen?
Optie 2: "Speld je gek!"
Je probeert de lijnen door te laten lopen.
Dat wil zeggen: de stofvouw ligt exact op een verticale lijn en de horizontale lijnen liggen daar loodrecht op. Om zeker te zijn dat dat zo is, steek je speldjes door kruispunten en kijk je of ze aan de achterkant ook in een kruispunt zitten.
Deze optie wordt "Speld je knettergek" als je het probeert met tricot, want dat spul rekt.
Maar liefst in 2 richtingen!
Als je mij dus raar ziet doen: je kent de oorzaak ;-)
De zottigheid stopt uiteraard niet bij het vastspelden van de patroondelen en het knippen. Je moet ook spelden als een gek om de lijntjes van het ene patroondeel naar het andere te laten doorlopen.
Voor dochterlief zou het nog prachtig geweest zijn als de verticale lijnen scheef stonden, de naden een wirwar van streepjes waren en de mouwen een verschillende lengte hadden. Er staat immers een PANDA op en dat is alles wat telt. Ik leg de lat een klein beetje hoger. Perfect is het niet geworden, maar ik ben tevreden. Als je niet met je neus op de stof gaat liggen, valt het verspringen in de naad niet op.
Het lukte net om een Billie maat 122 uit één paneel te halen. Ik weet niet of het nog lukt om er een grotere maat uit te halen als je de lijnen in de zijnaad wil laten doorlopen.
Voor de afwerking van de hals gebruikte ik een stukje boordstof (Veritas). De mouw en heupranden zijn afgewerkt met een tweelingnaald. Als leidraad voor het tweelingstiksel zijn de ruitjes dan wel handig ;-)
En de reactie van dochterlief?
"Mag ik hem morgen aandoen voor school?"
Daar doen we het voor, nietwaar?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten