Cathy introduceerde me een tijdje geleden in een facebookgroep voor het naaien van tassen. Ik nam me voor om eens mee te naaien in de volgende "sew along". Et voila: een tasje voor het kleinste madammeke hier in huis.
Het Laney Reversible Hobo-patroon van Swoon Patterns werd gekozen voor de Sew along. Hier vind je het originele patroon (onder free patterns). Wil je je gegevens liever niet invullen? Dan kan je directe downloadlink bij Pellon projects gebruiken. De instructies worden in de facebookgroep naar het Nederlands vertaald om het wat eenvoudiger te maken.
Voor de stof dook ik met dochterlief in de bak met "overschotjes". Als je met een hele meter stof naar huis gaat om een klokrok voor een 5-jarige te maken, dan zijn de overschotten wel eens groot ;-)
Op volledige grootte kreeg ik het tasje niet uit mijn restjes, dus printte ik het patroon op 80% voor mijn kleine meid.
Een hele berg "mooi he, mama"-stofjes werden uiteindelijk herleid tot 2 combinaties: telkens een centraal paneel met beestjes en een effen zijkant.
Het is geen vereiste van de sew along om allemaal op hetzelfde moment achter de naaimachine te kruipen, maar als er een naaicafé in de tijdspanne van de sewalong valt, kan je daar maar beter van profiteren, nietwaar? Samen puzzelen aan hetzelfde model is best gezellig.
Hier is mijn eerste paneel klaar en kan je op de achtergrond al een sneak-preview van Cathy's tas zien. Het lijkt hier alsof ik ongelooflijk veel sneller naai dan mijn partner in crime, maar ik heb vals gespeeld. Ik knipte de patroondelen al in de namiddag. Niet bepaald een gelijke start met Cathy die het patroon nog moest knippen en aan elkaar plakken.
Het model is omkeerbaar, dus het is moeilijk te zeggen of ik met een binnen- en of buitentas buitenwandelde na het naaicafé. We houden het dus op "de kikkerkant" zat in elkaar.
De tijd zal nog uitwijzen welke kant de favoriet van dochterlief wordt.
De tijd zal nog uitwijzen welke kant de favoriet van dochterlief wordt.
Ik werkte de volgende dagen verder. Eens een project van start gaat, ben ik nieuwsgierig naar het eindresultaat. Nu was ik vooral benieuwd naar het resultaat van de verstevigingen. Ondanks de suggestie van redelijk dunne G700, gebruikte ik voor de dunste stofjes een H640. Mijn dochter houdt wel van knuffelzachte tasjes. Maar of dat in orde ging komen aan de hengsels was nog de vraag.
Het was even spannend toen de kikkerkant en de vlinderkant aan elkaar genaaid werden. Dan zie je immers hoe nauwkeurig je geweest bent bij het al dan niet overeenkomen van de naden.
Je moet er je verstand wel bijhouden om de tassen goed in elkaar te steken en dan goed te spelden. Het belangrijkste is echter goed aanduiden welke stukken je wel mag stikken en welke niet. Het keren wordt namelijk onmogelijk als je de verkeerde openingen dicht stikt. Dat heb ik ondervonden toen ik een giletje voor mijn dochter maakte. *rilling*
Een tip: 2 speldjes naast elkaar betekent: STOP. Ik las dat ooit ergens online en het helpt echt.
Het keren werd een ware thriller. Toen ik de positie van het keergat overnam van het prentje in de handleiding, was ik een beetje vergeten dat ik dikkere versteviging en een kleiner patroon gebruikte. Een keergat van 8 cm: te klein. Stressssss. Eigenlijk moest ik het hele boeltje nog eens terugkeren om de naden in te knippen, maar ik durfde niet. Het heeft namelijk al eens serieus gekraakt toen ik de eerste keer de boel goed draaide. Resultaat: dikke naden en best wel een beetje schrik dat mijn machientje ging blokkeren op 6 stoflagen met verstevigingen.
De hengsels in elkaar naaien was een hele opgave. Deze stukken aan elkaar, deze uit de weg en dan omgekeerd. Maar het is gelukt!
Weer een concentratiefase: alles naar binnenstrijken en vastzetten met duizend speldjes (zo voelde het toch). Topstitch naald steken, inrijgen met paars en groen (want een paarse lijn in felgroene stof, dat zou geen zicht zijn), stof eronder ... zucht. Kleuren omwisselen en weer inrijgen. Zo zie je dat het hier ook niet altijd vanaf de eerste keer lukt.
Omdat al die gebogen randjes niet ingeknipt werden, was het hier en daar wel wringen en opspannen om het mooi te kunnen stikken op dezelfde afstand. Mijn machine haperde niet één keer. Flinke meid!
Het tasje werd goedgekeurd door de dochter en prompt gedoopt tot het nieuwe draagbare huis van één van haar knuffels.
De gebruikte stoffen:
Het was even spannend toen de kikkerkant en de vlinderkant aan elkaar genaaid werden. Dan zie je immers hoe nauwkeurig je geweest bent bij het al dan niet overeenkomen van de naden.
Je moet er je verstand wel bijhouden om de tassen goed in elkaar te steken en dan goed te spelden. Het belangrijkste is echter goed aanduiden welke stukken je wel mag stikken en welke niet. Het keren wordt namelijk onmogelijk als je de verkeerde openingen dicht stikt. Dat heb ik ondervonden toen ik een giletje voor mijn dochter maakte. *rilling*
Een tip: 2 speldjes naast elkaar betekent: STOP. Ik las dat ooit ergens online en het helpt echt.
Het keren werd een ware thriller. Toen ik de positie van het keergat overnam van het prentje in de handleiding, was ik een beetje vergeten dat ik dikkere versteviging en een kleiner patroon gebruikte. Een keergat van 8 cm: te klein. Stressssss. Eigenlijk moest ik het hele boeltje nog eens terugkeren om de naden in te knippen, maar ik durfde niet. Het heeft namelijk al eens serieus gekraakt toen ik de eerste keer de boel goed draaide. Resultaat: dikke naden en best wel een beetje schrik dat mijn machientje ging blokkeren op 6 stoflagen met verstevigingen.
De hengsels in elkaar naaien was een hele opgave. Deze stukken aan elkaar, deze uit de weg en dan omgekeerd. Maar het is gelukt!
Weer een concentratiefase: alles naar binnenstrijken en vastzetten met duizend speldjes (zo voelde het toch). Topstitch naald steken, inrijgen met paars en groen (want een paarse lijn in felgroene stof, dat zou geen zicht zijn), stof eronder ... zucht. Kleuren omwisselen en weer inrijgen. Zo zie je dat het hier ook niet altijd vanaf de eerste keer lukt.
Omdat al die gebogen randjes niet ingeknipt werden, was het hier en daar wel wringen en opspannen om het mooi te kunnen stikken op dezelfde afstand. Mijn machine haperde niet één keer. Flinke meid!
Het tasje werd goedgekeurd door de dochter en prompt gedoopt tot het nieuwe draagbare huis van één van haar knuffels.
De Laney Hobo bag- sewalong loopt nog tot 11 oktober in de groep.
Maar ook achteraf kan je bestanden en reacties nog raadplegen.
De gebruikte stoffen:
groen: Solids Apple Green, Free Spirit (Noeks)
kikkers: Frogs by Debi Hron,Timeless Treasures (Stoffen Van Leuven)
paars: keperkatoen (Stoffen Van Leuven)
vlindertjes: "geen flauw idee meer hoe ze heette" (Stoffen Van Leuven)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten