zondag 31 juli 2016

Zonnehoedje (Pin it & Make it nr 6)

Vorige week gingen we naar Pairi Daiza en kwam het zonnehoedje van mijn neefje "per ongeluk" terecht bij de nijlpaarden. Die beesten kunnen er niet veel mee aanvangen, maar weg is weg. Er was een vervangexemplaar nodig en het ventje verjaart volgende week, dus de oplossing lag voor de hand.

Ik had 2 patronen gepind die konden dienen: de superdeluxe uitvoering van leven met Liv en de basic maar toch omkeerbare versie van By Miekk. Toen ik de stoffen gekozen had, leek de basic versie toch iets beter. Het hoedje met 6 naden zou niet mooi uitkomen met de nogal grote print.

ByMiekK is herdoopt tot Sew Natural, een uitgebreide webwinkel met biologische stoffen, maar de tutorials en gratis patroontjes verhuisden mee. De tutorials van Marieke zijn echt top:
de instructies zijn heel duidelijk en geruststellend, de begeleidende foto's zijn scherp en to the point. Iedereen kan het volgen!

Ik besloot uiteraard om toch even tegendraads te doen en een stap weg te laten. Het is de bedoeling om de rand van het hoedje met  4 evenwijdige lijnen door te stikken. Om de felgekleurde dino's niet te veel te doorstrepen, stikte ik alleen net naast de rand door.

De dino's heten DINO-MITES (Micheal Miller). Er wonen soortgelijke groene exemplaren op het behang in de kamer van mijn neefje. Ik ben er redelijk gerust in dat hij de stof mooi vindt. Maar om toch zeker te spelen, werd de binnenkant met een brandweerwagenstofje gemaakt. Ik kocht het ook een hele tijd geleden bij Stoffen Van Leuven, maar er staat geen naam op.


Van de DINO-MITES had ik mijn zus al een tijdje een kussentje belooft voor de dino-kamer, dus dat ging ook in de verjaardagszak. Hij vond het geweldig om de spulletjes er uit te halen :-)






maandag 25 juli 2016

Prinses Viola en Aura

Neen, dit gaat niet om een nieuwe Disney-film, maar mijn dochter werd van deze combinatie ook vrolijk. Het is een combinatie van een legging en een bolero in stoere rekbare jeans, met als extraatje voor kleine prinsessen: gouden sterretjes.

Ik zag de stof op tafel liggen in de Stoffentuin. Het plan om eens wat leggings voor dochterlief te proberen maken, werd daardoor ineens een stuk concreter. Ik nam ineens 2 meter mee, want het boleropatroon van Sofilantjes zag ik er ook wel in zitten.

De Viola legging uit La Maison Victor (meer bepaald nr. 2 van vorig jaar of maart-april 2015) werd eerst geproduceerd. Eenvoudiger dan 2 identieke patroondelen kan het niet worden wat kledingstukken betreft. Een snel klaar project dus.

De matentabel wees naar 116, maar ik ging voor een maat groter en dat was niet zo'n slecht idee. Ik maakte een ruime 122. Ruim betekent hier dat ik 1 cm naadwaarde teken. Maar met de overlocksteek van mijn machine stik ik eigenlijk op persvoetbreedte.
Ik nam een iets dunnere elastiek (2,5 cm) dan voorgeschreven, maar volgde voor de rest braaf de handleiding. Ik maak gewoonlijk een aparte tailleband of een tunnel waardoor ik een elastiek rijg, maar de manier die in LMV beschreven staat werkt ook heel goed.
Ik gebruikte verschillende steken om de overlock (die ik niet bezit) te vervangen: locksteek voor de naden, gestreepte zigzag voor het vastzetten van de elastiek en een bliksempje om de omgeplooide band vast te zetten.
 


Dan was het tijd voor het serieuze werk: de Aura bolero

Dochterlief zag de sterrenstof volledig zitten en al zeker het restje gouden paspel dat ik erin wou verwerken. Maar de sluiting!
"Met een grote knoop? Neen! Kan dat niet met een rits?"
Ik polste even in de Sew&Show of het vestje niet open valt zonder die knoop.
Blijkbaar niet, dus dochterlief sprong een gat in de lucht.

Ik maakte maat 122 met 3/4 mouwen. Er zitten 3 lengtes in het patroon, dus we kunnen nog variëren. Voor de mouwkop kan je kiezen tussen rimpels of een plooitje. Ik koos de plooi voor een stoere look in het jeansvestje. Ik ben verliefd op het resultaat (valt een beetje op door het titelprentje...) . Dochterlief ook, want ze droeg het vestje al een hele dag voor ik de kans had om de mouwen om te zomen. Ze wist me te vertellen dat het heel tof zit.


Bij het aanbrengen van de paspel maakte ik even een denkfout. Ik zette de paspel aan de zijkant van het voorpand omdat hij niet hoefde door te lopen in de hals. Maar daardoor zat het uiteinde niet in de zoom. Oeps. Een beetje met de hand vastnaaien en hopen dat het niet loskomt ... Als je dus een exemplaartje gepland hebt met paspel: zet het aan het centrale deel van het voorpand (het deel dat doorloopt in de nek), dan verdwijnt het einde van de paspel WEL in de zoom.

Voor het patroon met uitgebreide Nederlandse of Engelse instructies kan je hier terecht:
 
KCW-banner-300-125

woensdag 20 juli 2016

Panelenparade


Een tijdje geleden zag ik bij haar enkele mooie panelen voorbijkomen. Ik volgde de broodkruimeltjes naar de facebookgroep en zie daar een paneel helemaal geschikt zijn voor mijn grote jongen : Minecraft!


Een kleine waarschuwing: in facebookgroepjes het kan geen kwaad om de prijzen eens om te rekenen naar euro VOOR je bestelt. In dollars kopen valt tegenwoordig goed mee, in Britse ponden daarentegen: pijnlijke verrassing.

Ik ging aan de slag met Billie van Zonen09: de raglanversie met korte mouwen.

Voor het Minecraftexemplaar van zoonlief liet ik me te veel leiden door de breedte van het paneel. Gevolg: het shirt zit veel te krap aan de schouders. De panelen vallen best wel duur uit, dus de schrik zat er een beetje in om met de andere aan de slag te gaan. Ik kreeg instructies van Sharon (Zonen09) om de mouwen aan te passen, maar had niet dadelijk tijd om ze ook uit te voeren en een nieuw patroondeel te maken.

Mijn neefje kreeg ondertussen wel zijn paneelshirtje: Paw Patrol!!!


Via de paneelgroep kwam ik terecht bij JK Jersey Fabrics UK. Er passeerden mooie draken op mijn scherm en zoonlief was dadelijk verkocht. Van de drakenstof had ik een meter, dus dat leek me net iets veiliger om op zoek te gaan naar de juiste Billie-maat. Ik mat zoonlief opnieuw op en koos 2! maten groter dan het vorige patroon. Het werd een standaard 152, maar ik verkortte met 5 cm. De mouwaanpassing was niet echt meer nodig.
Voor de gelegenheid werd er gezocht naar een "drakenpoot" voor een foto. In de Efteling vonden we the next best thing ...

Dit shirt zat veel beter, dus gingen we aan de slag om de "juiste maat" aan te passen naar de panelen. Het BB8-paneel is namelijk smaller dan het voorpand van de Billie, dus ik probeerde om het deel dat ik tekort had aan het voorpand bij het rugpand te tekenen. Als het lukt om een orka onder de arm te laten springen bij haar, dan moest dat verschuiven bij mij ook lukken ;-) Het leverde een raar patroondeel op, maar het klopte in theorie. Ik heb lang getwijfeld in welke volgorde ik de stukken aan elkaar moest zetten. Uiteindelijk maakte ik eerst de zijnaden. Daarna maakte ik de mouwen helemaal af voor ik ze in het shirt zette. 


Toen ik begon te zomen aan de mouwen stak ik voor de lol een rode en een zwarte bovendraad. Het resultaat stond zoonlief zo aan, dat we besloten om niet alleen de zomen te doen, maar ook de naden langs het paneel zo een accentje te geven. Ik vind het tof.






donderdag 7 juli 2016

Here comes the sun


Het ideale kleedje voor een speelse zomerdag: Solis van Sofilantjes.
Het betekent ook echt " van de zon" als ik mijn Latijn enigszins juist heb onthouden.

Ik koos de versie met plooitjesrok omdat ik niet genoeg stof had voor de cirkelrokversie. De handleiding was gemakkelijk te volgen. Alleen voor het onderdeel nekband en rugstuk moet je je gedachten er wel goed bijhouden. Katrien maakte de Solis al eerder, dus ik ging tijdens het naaicafé even aan haar tafel checken of ik het wel goed begrepen had. Het is toch handig, naaien met hulplijnen in de buurt.


De nekband leek me net iets te weinig te rekken, maar ik heb geen klachten over het draagcomfort gehoord. Klachten over de lange tijd eer haar rekkleedje weer in de kast hangt daarentegen ...


Het is een patroontje voor stoere meiden, die Solis. De foto's nemen met een klein waterpistooltje was dan ook geen optie. Onze meid ging voor het grove geweld en mikte zo hoog mogelijk. Een fotoshoot wordt ineens een stuk leuker als je mama "per ongeluk" kan natspuiten, nietwaar?



Ik kocht de stof via een Britse facebookpagina. Ga gerust eens kijken, maar vergeet niet om de prijzen om te rekenen naar euro. Eigenlijk waren de drakenschubben bedoeld voor de mouwen van een drakenshirt voor zoonlief. Bij aankomst was het toch net "ietsje" te roze voor een 10-jarige jongen. Maar niet getreurd: daardoor had ik een ideaal stofje liggen om de Solis uit te proberen.

De lancering van Solis is ondertussen al een tijdje achter de rug en de volgende telgen in de Sofilantjes-familie zijn er : Aura (een bolero) en Litore (nog een zomerjurkje). We weten dus zeker nog wat te doen ;-)

KCW-banner-300-125

woensdag 6 juli 2016

Een rok met lieve stekeltjes



De vakantie begint en dan is er eindelijk weer tijd ...
om de bestellingen van dochterlief af te werken. 
In de JUISTE volgorde.
Neen, niet eerst de nieuwe patroontjes die mama wil uitproberen! 
"Eerst mijn egeltjesrokje, mama."
"Alstublie-ieft?"
puppy-oogjes



De schattige egeltjes komen uit de collectie van Micheal Miller: Hedgehog Heaven. Dochterlief koos ze uit op het stoffencircus bij Pieke Wieke (voor een heel ander project waar u nog wat weken mag op wachten, maar ze vertelde daar heel duidelijk bij dat ik nog wat extra moest kopen voor haar rokje).
Ze wist ook heel goed welk model ze wou: "kikkerrokje". Dat wil dus zeggen een klokrokje met tailleband à la Mme Zsazsa, maar dan zonder rits. Het rokje met kikkers werd een dikke 2 jaar gedragen d.w.z. tot ze er zich echt niet meer in kon wringen. Het model is dus een winner!

De matentabel van Allemaal Rokjes werd erbij gehaald voor het overtekenen van het juiste patroon. "Taille", "heup" en "lengte" wezen me echter alle richtingen uit. Aangezien er geen rits aan te pas mocht komen, was haar heupomtrek een voor de hand liggende maat om te volgen. Alleen zat die heupomtrek tussen maten in. Uiteindelijk gebruikte ik de 8 jaar, maar dan met een nieuwe beleglijn, ongeveer 3,5 cm boven het origineel. De lengte werd aangepast aan de instructies van dochterlief. "tot HIER"

Voor- en achterpand werden 's avonds aan elkaar gezet. Biaislint kwam er bij, de tailleband werd geknipt en verstevigd (met H180) om de stof tegen het schuren van de elastiek te beschermen. Vóór het vervolg wilde ik toch nog even checken of ik de maat wel juist had, dus moest ik wachten tot de schone slaapster wakker werd.

We zouden naar Planckendael gaan de volgende dag, maar 's ochtends besliste dochterlief dat ze wel in haar pyjamabroek kon wachten tot het rokje klaar was. Ze is niet altijd even subtiel, maar ze had gelijk: ze wachtte immers al meer dan 2 maand op het rokje.
Dus vertrokken we iets later naar Planckendael voor de eerste en hopelijk niet enige zon deze vakantie.